Дзекабрысты

Дзекабрысты (сьнежаньцы^[1][2]; рас. Декабристы, ад слова декабрь — «сьнежань») — удзельнікі расейскага дваранскага руху, таварышы розных таемных таварыстваў другой паловы 1810-х — першай паловы 1820-х, якія арганізавалі антыўрадавае паўстаньне 14 сьнежня 1825 года і па назве месяца паўстаньня і атрымалі сваю назву. Самае раньняе ўжываньне слова «дзекабрысты» выяўлена ў дзёньніку А. Герцэна за 1842 год.

У першыя дзесяцігодзьдзі 19 стагодзьдзя частка прадстаўнікоў расейскага дваранства лічылі самадзяржаўе і прыгоннае права пагібельнымі для далейшага разьвіцьця краіны. У іх асяродзьдзі складалася адзіныя погляды, рэалізацыя якіх павінна было зьмяніць асновы расейскага жыцьця. Стварэньню ідэалёгіі будучых дзекабрыстаў спрыяла мысьлі францускіх мысьліцеляў.

Ідэі і сьветапогляд дзекабрыстаў не былі адзінымі, але ўсе яны былі накіраваны супраць самадзяржаўнага рэжыму і прыгоннага права.

З дзекабрыстамі быў зьвязаны паэт А. Пушкін.

Удзельнікі руху

Сьпіс удзельнікаў руху:

• Пётар Кахоўскі
• Іван Пушчын