Дзялянка

Дзялянка^[1] — частка зямной паверхні з разьмешчанымі на ёй будынкамі і збудаваньнямі, якая мае мяжу і мэтавае прызначэньне^[2]. Іншыя назвы: зямельны ўчастак^[2], надзел^[3], пляц^[4] (ст.-бел. пляцъ ад польск. płac з 1434 г. ад ням. Platz — плошча ад лац. platea — вуліца ад грэц. πλατεία — дарога)^[5].

Уласьнік дзялянкі — юрыдычная або фізычная асобы, тэрытарыяльная супольнасьць або дзяржава, якая мае лучнасьць паўнамоцтваў на валоданьне, карыстаньне ды распараджэньне належным паводле права ўласнасьці пляцам.

Беларусь

За 2009—2011 гады ў Беларусі выдалі звыш 40 000 зямельных надзелаў пад будаўніцтва асабістага жытла. Зь іх на больш як 23 000 (57,5%) надзелаў будаўніцтва пачалося. Каля 10 000 (25%) уласьнікаў надзелаў не атрымалі дазволу на будаўніцтва. Каля 2400 (6%) надзелаў адабралі за пратэрмінаваны час, адведзены на будаўніцтва. На травень 2012 году ў чарзе на атрыманьне зямельных надзелаў пад будаўніцтва асабістага жытла стаяла каля 60 000 чалавек, зь іх каля паловы складалі жыхары Менскай вобласьці. Пагатоў налічвалася 35 000 (58,3% ад чаргі) вольных зямельных надзелаў, якія вылучылі пад будаўніцтва. У Менскім раёне налічвалася каля 500 (2,4% ад чаргі) вольных надзелаў пры больш як 21 000 чалавек у чарзе на будаўніцтва^[6].