Дэбіторская запазычанасьць

Дэбіторская запазычанасьць (лац. debitor — даўжнік) — сума даўгоў, належных установе ад юрыдычных і фізычных асобаў па выніках узаемін зь імі^[1].

Ня варта блытаць з крэдыторскай запазычанасьцю — сродкамі прадпрыемства, якія патрэбна вярнуць пазыкадаўцу.

Беларусь

На 1 студзеня 2016 году пратэрмінаваная дэбіторская запазычанасьць у Беларусі вырасла да 60,417 трлн рублёў ($3,181 млрд). Зьнешняя пратэрмінаваная дэбіторская запазычанасьць павялічылася да 10,45 трлн рублёў^[2] ($550,2 млн)^[3].

На 1 жніўня 2017 г. агульны памер зьнешняй пратэрмінаванай дэбіторскай запазычанасьці перад прадпрыемствамі Беларусі склаў каля $500 млн, зь іх $210,4 млн (42%; 12% ад агулам расейскай) прыпадала на расейскія ўстановы. Пагатоў дэбіторская запазычанасьць расейскіх установаў перад прадпрыемствамі Беларусі склала $1783,3 млн^[4].