Казімер (горад)

Казімер — колішняе места на тэрыторыі Беларусі, на правым беразе ракі Бярэзіны. Знаходзіўся каля вёскі Каралёвай Слабады 2, за 22 км ад Бабруйску. Існаваў у 1643—1655 гадох.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Казімер (неадназначнасьць).

Герб Казімеру, 1643 г.

Жыгімонт Казімер Ваза

Казімер — магдэбурскае места гістарычнай Рэчыччыны (Панізоўя).

Назва

Места назвалі Казімерам, відаць, у гонар сына караля і вялікага князя Ўладзіслава Вазы — Жыгімонта Казімера Вазы (1640—1647)^[1]. Ужываліся таксама назвы Казімераўская Слабада, Каралеўская Слабада.

Гісторыя

Утварыўся ў Бабруйскім старостве Вялікага Княства Літоўскага на гасьцінцы з Бабруйску ў Горваль (вёска і замак пры вусьці Бярэзіны, у Рэчыцкім павеце) зь вёскі Слабада, якой ў 1643 годзе каралева і вялікая княгіня Цэцылія Рэната Габсбург надала Магдэбурскае права і герб.

У час вайны Маскоўскае дзяржавы з Рэччу Паспалітай (1654—1667) Казімер зруйнавалі казакі Івана Залатарэнкі. Па руйнаваньні места не аднавілася, на яго месцы ўтварылася вёска Каралеўская (часам Казімераўская) Слабада (Каралева Слабада), якая пазьней была ў валоданьні Прушаноўскіх.

У 2006—2012 гадох гісторык Сяргей Рассадзін (Менск), які выявіў і апублікаваў у 2001 годзе прывілей Казімеру на Магдэбурскае права, праводзіў тут археалягічныя раскопкі. 2 жніўня 2016 году тэрыторыі былога места надалі статус гістарычна-культурнай каштоўнасьці Беларусі рэгіянальнага значэньня^[2].