Камэта Фая

Камэта Фая (афіцыйны назва 4P/Faye) — кароткапэрыядычная камэта, якую вынайшаў у лістападзе 1843 году Эрве Фай у Каралеўскай абсэрваторыі ў Парыжы.

4P/Фая
Адкрыцьцё
Першаадкрывальнік	Эрве Фай
Дата адкрыцьця	25 лістапада 1843
Альтэрнатыўныя абазначэньні	P/1843 W1, P/1850 W1, 4P
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха	2454000,5 (22 верасьня, 2006)
Афэлій	6,028545 а. а.
Пэрыгелій	1,667356 а. а.
Вялікая паўвось	3,847950 а. а.
Эксцэнтрысытэт арбіты	0,566690
Арбітальны пэрыяд	7,55 a
Нахіл арбіты да плоскасьці экліптыкі	9,0317°
Апошні пэрыгелій	15 лістапада 2006
Наступны пэрыгелій	9 траўня 2014

Фай упершыню назіраў камэту 23 лістапада, але неспрыяльнае надвор’е не дазваляла пацьвердзіць адкрыцьцё да 25 лістапада. Камэта была настолькі цьмяная, што прайшла пэрыгелій прыкладна за месяц да адкрыцьця, і толькі дзякуючы збліжэньню зь Зямлёю стала досыць яркай, дзякуючы чаму яе атрымалася заўважыць напрыканцы лістапада. Па паведамленьні Ота Струвэ, у канцы лістапада камэта была бачная няўзброеным вокам. Яна заставалася бачнай для малых тэлескопаў да 10 студзеня 1844 году і стала недасяжная для вялікіх тэлескопаў 10 красавіка 1844 году.

У 1844 годзе Хендэрсан вызначыў, што камэта зьяўляецца кароткапэрыядычнаю. Да траўня быў вылічаны дакладны пэрыяд — 7,43 году. Урбэн Левер’е разьлічыў становішча камэты на 1851 год, прадказаўшы дасягненьне пэрыгелія ў красавіку 1851 году. 28 лістапада 1850 году камэта была выяўленая паблізу прадказанага становішча Джэймзам Чэлісам.

Камэта не назіралася ў 1903 і 1918 гадох з-за дрэннага надвор’я. У 2006 годзе яна дасягнула прыкладна 9-й зорная велічыня^[1].