Карл І (кароль ангельскі)

Карл I (па-ангельску: Charles I of England, 19 лістапада 1600 — 30 студзеня 1649, Лёндан) — кароль Англii, Шатландыі і Ірландыі з 27 сакавіка 1625. З дынастыі Сьцюартаў. Яго палітыка абсалютызму і царкоўныя рэформы выклікалі паўстанні ў Шатландыі і Ірландыі і англiйскую рэвалюцыю. У ходзе грамадзянскіх войнаў Карл I пацярпеў паразу, быў аддадзены суду парламенту і пакараны 30 студзеня 1649 г. ў Лондане.

Карл І (кароль ангельскі)
прынц Ўэйлзкі[d], герцаг Ёрскі[d][1], ангельскі манарх[d], манарх Шатландыі[d] і кароль Ірландыі[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	19 (29) лістапада 1600[2][3], Данфермлінскі палац[d], Файф[d], Шатляндыя
Памёр	30 студзеня (9 лютага) 1649[2][3] (48 гадоў), Лёндан, Каралеўства Ангельшчына[d] або Палац Уайтхол[d], Ўэстмінстэр, Вялікі Лёндан, Вялікі Лёндан[d], Ангельшчына[4]
Пахаваны	капліца сьвятога Юрыя[d]
Нашчадкі	Карл II Сцюарт[d][5][6], Mary Henrietta, Princess Royal[d][4][5][6], Якаў II Ангельскі[d][5][6], Princess Elizabeth of England[d], Ганна Сцюарт[d], Henry Stuart, Duke of Gloucester[d][5], Генрыета Сцюарт (герцагіня Арлеанская)[d][5][6], Charles James Stuart, Duke of Cornwall[d][4] і Catherine Stuart[d][4]
Дынастыя	Сцюарты[d]
Сужэнец	Генрыэта Марыя Французская[d][5][6]
Бацька	Якуб I[d][5][6]
Маці	Ганна Дацкая[d][5][6]
Узнагароды
Подпіс

Карл І, кароль Англіі