Крумянкі

Крумя́нкі^[1] (вусныя назвы — га́лы^[2], ля́жкі, гузно^[3], за́дніца, се́даўка, се́дніца^[4]) — мяккія тканкі задняй і лятэральнай паверхні таза, прадстаўленыя крумянковымі цягліцамі, падскурнай тканкі і скурай. Кожная з крумянак абмежаваная зьверху вобласьцю паясьнічна-крыжавога ромба (Міхаэліса) і крылом падуздыхавай косткі, зьнізу — падкрумянковай зморшчынай і прамежнасьцю, а збоку — вобласьцю вялікага вяртлюга сьцягна.

Жаночыя крумянкі

Крумянкі мужчын і жанчын маюць прыкметныя анатамічныя адрозьненьні. Крылы падуздыхавых касьцей у жанчын разгорнутыя ў большай ступені, чым у мужчын; больш шырокі лабковы вугал (90-100° і 70-75° адпаведна). Жаночы таз ў цэлым шырэй за мужчынскі, але менш глыбокі. У крумянковых вобласьцях у жанчын адкладаецца больш тлушчавай тканкі. Існуюць некаторыя плоцевыя адрозьненьні і ва ўзаемаразьмяшчэньні сьцегнавой косткі і костак таза, што абумоўлена розным вуглом ўваходу галовак сьцегнавых костак у вяртлюжныя западзіны (у мужчын — 40°, у жанчын — 45°).

• 
  Jean-Jacques Lequeu (c. 1785)
• 
  Félix Vallotton (c. 1884)