Куцеінская друкарня

Куцеінская друкарня — цэнтар беларускага кірылічнага кнігадрукаваньня ў XVII ст., дзейнічала ў 1630—1654 гадох пры Куцеінскім Богаяўленскім манастыры ў Воршы.

Тытульны аркуш «Дыдаскаліі» Сыльвэстра Косава, надрукаванай у Куцеінскай друкарні.

Да 1632 году ўзначальвалася яе заснавальнікам Сьпірыдонам Собалем, па ад’езьдзе якога чатыры гады не працавала. Потым друкарню узначаліў ігумен Іаіль Труцэвіч. Карысталася падтрымкай магілёўскага і аршанскага мяшчанства.

Выдавала навукова-асьветніцкую, царкоўна-палемічную і сьвецкую літаратуру на царкоўна-славянскай і старабеларускай мовах. У ёй выйшлі «Брашна духоўнае» (1630), «Малітваслоў», «Буквар» (абодва 1631), «Часаслоў», «Новы запавет і Псалтыр», часткова дадрукаваны кіеўскі «Апостал» (усе 1632). З 1636 году выдала яшчэ 14 кніг: «На ойча наш выклад» Іаана Златавуста» (1636), «Гісторыя пра Варлаама і Іасафа» і «Дыдаскалія» С. Косава (абедзьве 1637), «Псалтыр» (1642), «Актоіх Іаана Дамаскіна» (1646), «Трэфалагіён» (1647), «Дыоптра» (1651), «Лексыкон…» П. Бярынды (1653) і інш. Агулам тут выдалі дваццаць кніг. Выданьні вылучаліся своасаблівым графічным афармленьнем. Пашыраліся на Літве, Русі (Украіне), Жамойці, Масковіі.

За часамі вайны Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай (1654—1667) у 1655 годзе маскоўскія акупанты зьнішчылі друкарню, вывезшы друкарскае абсталяваньне ў Іверскі Валдайскі манастыр пад Ноўгарадам^[1], у 1665 годзе — у Васкрасенскі манастыр пад Масквой, у 1676 годзе — на Друкарскі двор (Масква).