Літаграфія

Літагра́фія (ад грэц. λίθος lithos — камень і γράφειν graphein — пішу) — спосаб друку, пры якім адбітак атрымліваецца пераносам фарбы пад ціскам з плоскай, гладкай або зярністай, паверхні каменю (вапняку) або мэталічнай формы непасрэдна на паперу^[1]. Спосаб быў вынайдзены ў 1796 годзе нямецкім пісьменьнікам і акторам Аляізам Зэнэфэльдэрам як танны мэтад выданьня тэатральных твораў^[2][3]. Літаграфія можа выкарыстоўвацца як для друку тэкстаў, гэтак і ілюстрацыяў^[4]. У беларускай графіцы літаграфія вядомая зь першай паловы XIX стагодзьдзя^[1].

Вітаўт Вялікі. Літаграфія невядомага мастака XIX стагодзьдзя паводле старажытнага партрэта.

Літаграфіяй таксама называюць асобны твор, выраблены сродкамі літаграфіі^[1].