Мідыя

Мі́дыя — рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночна-заходняй частцы Іранскага нагор’я. Існавала ў VII^[1]—VI стст. да н. э. Сталіца: г. Экбатана.

Мідыя ў 600 г. да н. э.

У часы праўленьня цара Кіяксара (625 ці 624—584 да н. э.) Мідыя была найбольшай дзяржавай Старажытнага Ўсходу. Заваявала Манэйскае царства (Ману), Урарту, у саюзе з Бабілёніяй разграміла Асырыю. У 550 ці 549 да н. э. была заваяваная пэрсамі і ўвайшла ў склад дзяржавы Ахемэнідаў.