Мікалай Аляксееў

Мікала́й Аляксе́еў (17 сьнежня 1898, г. Пецярбург, Расея — 12 жніўня 1985) — беларускі расейскамоўны пісьменьнік.

Мікалай Аляксееў
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Мікалай Іванавіч Аляксееў
Нарадзіўся	17 сьнежня 1898 г. Пецярбург, Расея
Памёр	12 жніўня 1985
Пахаваны	Паўночныя могілкі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Мова	расейская мова
Дэбют	1939
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 17 сьнежня 1898 году ў Пецярбургу ў сям’і дворніка. Рана стаў сіратой. Працаваў электраманцёрам у тэхнічных канторах Пецярбургу, на трыкатажнай фабрыцы «Керстэн» і Абухаўскім заводзе. У жніўні 1915 году быў прызваны ў войска. Быў паранены на Заходнім фронце. Удзельнічаў у Лютаўскай рэвалюцыі і кастрычніцкім перавароце і грамадзянскай вайне. У 1918—1958 гг. у Савецкай Арміі прайшоў шлях ад радавога байца да генэрал-маёра. У 1935 годзе скончыў Акадэмічныя курсы вышэйшага каманднага саставу пры Ваенна-інжынэрнай акадэміі. Удзельнічаў у баях на Хасане. У час нямецка-савецкай вайны быў начальнікам аддзелу кадраў Заходняга і 3-га Беларускага франтоў. У 1958 годзе быў звольнены ў запас з пасады начальніка Далёкаўсходняга сувораўскага вучылішча. Пераехаў у Менск. Чалец СП СССР з 1947 году. Памёр 12 жніўня 1985 году^[1].

Творчасьць

Пісаў на расейскай мове. Пачаў друкавацца з 1939 году. Аўтар раманаў «Яков Железнов» (Масква, 1946), «Испытание» (Курск, 1957), «По зову сердца» (1974), аповесьцяў «Вот так-то, Николай!» (зборнік «Люди высокого долга», 1964), «Сухарь» (1971), дакумэнтальнай кнігі «Навстречу Победе» (Масква, 1970) і дакумэнтальнай аповесьці «Осколком оборванная жизнь» (Масква, 1978). Аўтар п’есы «Сестра Варвара» (пастаўлена ў 1960)^[2].

Узнагароды

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, пяцьцю ордэнамі Чырвонага Сьцяга, ордэнамі Кутузава II ступені, Айчыннай вайны I і II ступеняў, «Знак Пашаны». крыжам Грунвальда III класа і мэдалямі. Заслужаны работнік культуры БССР (1980)^[2].