Міхась Саўка

Міха́сь Са́ўка (19 ліпеня 1927, Загор’е, Наваградчына — 10 верасьня 1990, Брусэль, Бэльгія) — бэльгійскі мастак-рэстаўратар, мастацтвазнаўца, археоляг беларускага паходжаньня.

Міхась Саўка
Дата нараджэньня	19 ліпеня 1927
Месца нараджэньня	Загор’е, Наваградзкі павет[d], Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Дата сьмерці	10 верасьня 1990
Месца сьмерці	Брусэль, Брусэль-Сталіца[d]
Месца пахаваньня	Стрэтхэмскія могілкі[d]
Месца вучобы	Лювэнскі каталіцкі ўнівэрсытэт
Занятак	маляр, рэстаўратар
Месца працы	Каралеўскі інстытут культурнай спадчыны[d]

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Саўка (неадназначнасьць).

Жыцьцяпіс

Навучаўся ў Баранавічах, хлапчуком вывезены ў Нямеччыну.

Скончыў факультэт археалёгіі і гісторыі мастацтва Лювэнскага ўнівэрсытэту (1955). Працаваў мастаком-рэстаўратарам у Каралеўскім інстытуце мастацкае спадчыны (Брусэль). У 1963 атрымаў бэльгійскае грамадзянства, быў залічаны ў лік сталых супрацоўнікаў інстытуту. З 1969 — адміністрацыйны сакратар, з 1982 — кіраўнік працаў інстытуту.

Распрацаваў адмысловую тэхніку рэстаўрацыйнага працэсу, быў адмыслоўцам па старажытным насьценным росьпісе, шмат друкаваўся, выяжджаў на археалягічныя раскопкі ў Грэцыю, Турэччыну, Альжыр. Атрымаў прызнаньне бэльгійскіх мастацкіх колаў і быў запрошаны выкладаць урокі маляваньня каралеве^[1].

Доктар мастацкіх навук, кавалер ордэна Кароны^[2] за заслугі ў галіне рэстаўрацыі.