Падкаморскі суд

Падкаморскі (межавы) суд, падкаморны суд — павятовы шляхецкі суд першай інстанцыі, уведзены ў Вялікім Княстве Літоўскім пасьля адміністрацыйных рэформаў 1560-х рокаў у сувязі з атрыманьнем шляхтай права на вольнае распараджэньне зямлёй.

Падкаморскі суд разглядаў спрэчкі паміж фэадаламі-землеўладальнікамі аб межах землеўладаньняў.

Справы разглядаліся падкаморыем і пісарам з удзелам зацікаўленых бакоў.^[1] Вымяраць і вызначаць межы землеўладаньняў дапамагаў каморнік, які мусіў мець адмысловую прафэсійную падрыхтоўку. На пасаду судзьдзі-падкаморыя павятовая шляхта абірала чатырох кандыдатаў, а затым аднаго зь іх зацьвярджаў Гаспадар. Пасада падкаморыя лічылася ганаровай і прэстыжнай у павеце.

Рашэньні падкаморскага суду падлягалі неадкладнаму выкананьню, але маглі быць абскарджаныя ў Гаспадарскім або Галоўным судзе.

Глядзіце таксама

• Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага
• Гаспадарскі суд
• Гродзкі суд
• Земскі суд
• Копны суд