Парнаграфія ў Чылі

Парнаграфія ў Чылі^[1] забароненая. Да перавароту ў 1973 годзе вытворчасьць існавала ў Чылі. Спробы яе забараніць з боку каталіцкага касьцёлу не былі ўдалымі^[2]. Да 1968 году ў сталіцы краіны Сант’яга-дэ-Чылі было і выдавалася каля 60 часопісаў, якія можна назваць порначасопісам^[3]. 28 і 29 кастрычніка 1968 году ў сталіцы Чылі прайшлі значныя ператрусы ў друкарнях, дзе шукалі порначасопісы^[4]. Былі адабраныя ў дзяржаўныя сховы порначасопісы «Другое пачуцьцё», «Лявэрдад», «Плоць-летапіс», «Мэдыя свабода», «Глямур»,«Сэксалёгія» і «Люз»^[5][6]. У 1970 годзе ізноў прайшлі значныя ператрусы ў пошуках порначасопісаў.^[7].

Сеціва

Асноўны артыкул: Парнаграфія ў сеціве

У 2000-ыя гады ў Чылі зьявілася сеціва, якое дало магчымасьць доступу любога карыстальніка сеціва да порнасайтаў^[1].