Пушкіны

Пу́шкіны (па-расейску: Пушкины) — расейскі шляхецкі род. Род занесены ў VI частку радаводных кніг Кастрамской, Маскоўскай і Наўгародзкай губэрняў.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Пушкін (неадназначнасьць).

Пушкіны
Тытул	дваране, баяры
Краіна паходжаньня	Наўгародзкае княства
Прызнаныя ў	Расейская імпэрыя
Першы з роду	Рыгор Аляксандравіч Пушка
Адгалінаваньне роду	Радшычы
Адгалінаваньні ад роду	Бабрышчавы-Пушкіны, Баярцавы, Ждан-Пушкіны, Калагрывавы, Курчавы, Мусіны-Пушкіны, Павадовы, Ражновы, Таварковы, Уліціны-Пушкіны, Шарапавы, Шаферыковы-Пушкіны

Род паходзіць ад легендарнага выхадца «зь немец» мужа сумленнага Радшы. Некаторыя дасьледнікі атаясамляюць яго з Ратмірам, служкам Аляксандра Неўскага. Таксама адным з продкаў роду лічаць наўгародзкага віцязя Гаўрылу Алексіча, яшчэ аднаго паплечніка Неўскага. Іх нашчадак у 7-м калене, Рыгор Аляксандравіч, празваны «Пушка» (па-беларуску: Гармата), быў родапачынальнікам Пушкіных. Аб службе родапачынальніка нічога невядома, але паколькі адзін з яго сыноў быў баярынам, Рыгор Аляксандравіч быў выдатным служылым чалавекам, які валодаў вялікімі вотчынамі.

Галіны

Род досыць рана падзяліўся на мноства галін, шматлікія зь якіх схуднелі. Ад пятага зь 7 сыноў родапачынальніка пайшлі 5 асноўных галін роду:

• Старэйшая галіна Пушкіных (наўгародзкая), нашчадкі Аляксандра Рыгоравіча Пушкіна;
  • Баярцавы;
  • Шарапавы;
• Сярэдняя галіна Пушкіных, нашчадкі Мікіты Рыгоравіча Пушкіна;
  • Курчавы;
  • Ражновы;
• Уліціны-Пушкіны, нашчадкі Васіля Рыгоравіча Ўліты;
  • Мусіны-Пушкіны;
    • графы Мусіны-Пушкіны;
      • Мусін-Пушкін, Апалос Апалосавіч (1760 — 1805);
  • Калагрывавы;
    • Павадовы;
  • Бабрышчавы-Пушкіны;
  • Шаферыковы-Пушкіны;
• Таварковы, нашчадкі Фёдара Рыгоравіча Таварка;
• Малодшая галіна Пушкіных, нашчадкі Канстанціна Рыгоравіча Пушкіна.

Адгалінаваньнем роду таксама лічацца Ждан-Пушкіны^[1].

Найбольш вядомыя

• Васіль Цімафеевіч, езьдзіў у 1495 у Вялікае Княства Літоўскае ў сьвіце вялікай князёўны Алены Іванаўны.
• Астафій Міхайлавіч Пушкін быў паслом у Рэч Паспалітую (1581), вёў перамовы з Антоніё Пасэвінам, у 1592 быў пасланы ў Нарву для перамоваў са швэдзкімі пасламі, пры Гадунове ўзьведзены ў думныя дваране і прызначаны ваяводам у Табольск (? — 1602).
• Іван Міхайлавіч Вялікі (? — 1612) быў маскоўскім лоўчым і думным дваранінам
• Мікіта Міхайлавіч (? — 1622) — акольнічы
• Гаўрыіл Рыгоравіч Пушкін (каля 1560 — 1638) — сакольнічы ў Лжэдзьмітрыя І;
• Рыгор Гаўрылавіч (каля 1605 — 1656), сын папярэдняга, улюбёнец цара Аляксея Міхайлавіча, быў намесьнікам ніжагародзкім, паслом у Рэч Паспалітую (1650), баярынам і аружэйнічым.
• Мацьвей (каля 1630—1706) і Якаў († 1699) Сьцяпанавічы, пляменьнікі папярэдняга, былі баярамі пры Пятры Вялікім; зь іх першы за ўдзел у змове сасланы ў Енісейск, а сын яго Фёдар († 1697) пакараны.

Галіна, зь якой паходзіў Аляксандар Пушкін, вылучылася ў сярэдзіне XVI ст.; чальцы гэтай — малодшай у родзе — галіны не падымаліся вышэй званьня стольніка, і толькі Іван Фёдаравіч Кукіш быў акольнічым.

Радавод

Рыгор Аляксандравіч Пушкін (XIV ст. ― 1380)
 │
 ├──>Аляксандар 
 │       └─>Старэйшая галіна Пушкіных
 │
 ├──>Мікіта Рыгоравіч
 │       └─>Сярэдняя галіна Пушкіных
 │
 ├──>Васіль Уліта
 │       └─>Уліціны-Пушкіны
 │
 ├──>Фёдар Таварак († пасьля 1433)
 │       └─>Таваркавы
 │
 ├──>Канстанцін
 │       └─>Малодшая галіна Пушкіных
 │
 ├──>Андрэй, бязьдзетны
 │
 └──>Іван, бязьдзетны