Пыхцікі

Пыхцікі (па-лацінску: villi intestinales) — маленькія выступы, якія вытаркаюцца са сьлізьневай абалонкі тонкай кішкі. Галоўная функцыя пыхцікаў — павялічэньне ўсмоктвальнай паверхні сьлізьневай абалонкі, за кошт якіх яна павялічваецца ў 8—10 разоў^[1].

Мікрафатаграфія сьлізьневай абалонкі тонкай кішкі, на якой бачныя пыхцікі

Пыхцік мае грэбнепадобную ці лісьцепадобную форму і складаецца з рыхлай злучальнай тканкі і крывяносных і лімфатычных судзінаў і нэрваў. У сярэдзіне пыхціка знаходзіцца лімфатычны капіляр, які злучаецца зь лімфатычнымі судзінамі падсьлізьневай абалонкі кішачніка^[1].