Рамсэс II
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Рамсэ́с II Вялі́кі — фараон Старажытнага Эгіпту, які кіраваў прыблізна ў 1289—1222 гадох да н. э., з XIX дынастыі эгіпецкіх фараонаў. Сын Сэты I і царыцы Туі. Ён часьцяком разглядаецца як найвялікшы, самы вядомы й магутны фараон эгіпецкай імпэрыі[1]. Ягоныя пераемнікі, а пазьней эгіпцяне звалі яго «вялікі продак». Рамсэс II правёў некалькі вайсковых экспэдыцыяў у Леванце, а таксама аднавіў эгіпецкую ўладу над Ханаанам. Ён таксама ўзначальваў экспэдыцыі на поўдзень, у Нубію. Яму пераважна прысвойваўся ганаровы тытул А-нахту, гэта значыць «Пераможца». Помнікі і папірусы нярэдка называюць яго і народнай мянушкай Сэсу.
Ва ўзросьце чатырнаццаці гадоў, Рамсэс быў прызначаны прынцам-рэгентам свайго бацькі Сэты I[1]. Быў пахаваны ў магільніцы ў Даліне цароў[2], аднак ягонае цела было пазьней перавезена ў каралеўскі пахавальны комплекс Дэйр эль-Бахры, дзе было знойдзена ў 1881 годзе, і ў цяперашні час экспануецца ў Каірскім музэі. На пачатку свайго кіраваньня Рамсэс быў засяроджаны на будаўніцтве гарадоў, храмаў і помнікаў.
XIX дынастыя | ||
Папярэднік: Сэты I |
фараон Эгіпту каля 1279—1212 да н. э. |
Пераемнік: Мэрнэптах |
Remove ads
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads