Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага

Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага (СВГ, Стаўка) — орган вышэйшага палявога кіраваньня войскам і месцазнаходжаньне вярхоўнага галоўнакамандуючага ўзброенымі сіламі Расеі на тэатры баявых дзеяньняў пад час Першай сусьветнай вайны 1914—1918 гг.

Ад пачатку вайны знаходзілася ў Баранавічах, ад 8 жніўня [ст. ст. 21 жніўня] 1915 да 25 лютага 1918 — у Магілёве^[1], пасьля ў Арле. 16 сакавіка 1918 Стаўка была ліквідаваная.