Сьвятаслаў Карповіч

Сьвятаслаў Яўгенавіч Карповіч (нар. 1949, Глоўсевічы, Слонімскі раён, Гарадзенская вобласьць, цяпер Беларусь) — беларускі мэханік-вынаходнік.

Сьвятаслаў Карповіч
Дата нараджэньня	15 сакавіка 1949 (76 гадоў таму)
Месца нараджэньня	Глоўсевічы, Слонімскі раён, Гарадзенская вобласьць, Беларуская ССР, Савецкі Саюз
Месца вучобы	Беларускі політэхнічны інстытут (1971)[1]
Занятак	дасьледнік, прафэсар унівэрсытэту, вынаходнік
Навуковая сфэра	мэханіка
Месца працы	Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт інфарматыкі і радыёэлектронікі
Вядомы як	распрацоўнік праграмных рухаў шматкаардынатных сыстэмаў аўтаматызаванага абсталяваньня
Навуковая ступень	доктар навук (1997)
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія Беларусі (2000)

Аўтар навуковых працаў ў галіне: аналітычнай мэханікі прэзыцыйных мэханізмаў, робатаў і мэхатронных сыстэмаў; альгарытмізацыі матэматычных мадэляў выканаўчых мэханізмаў і сыстэмаў кіраваньня, пабудовы праграмных рухаў шматкаардынатных сыстэмаў аўтаматызаванага абсталяваньня. Доктар тэхнічных навук і прафэсар (1997). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (2000). З 1977 году працаваў у Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце інфарматыкі і радыёэлектронікі^[2], дзе ў 1997 годзе стаў прафэсарам катэдры найвышэйшай матэматыкі. На 2022 год пад ягоным кіраўніцтва абаранілі 16 кандыдацкіх і 5 доктарскіх дысэртацыяў. Стварыў 20 вынаходзтваў і напісаў звыш 400 навуковых артыкулаў і 18 манаграфіяў^[3], а таксама прынамсі 4 патэнты^[4].