Тры таўстуны (фільм)

«Тры таўстуны» (па-расейску: Три толстяка) — савецкі мастацкі фільм–казка па аднайменнай аповесьці Юрыя Алешы рэжысэра Аляксея Баталава. Баталаў сам сыграў адну з галоўных роляў фільма — гімнаста Цыбула.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Тры таўстуны (неадназначнасьць).

Тры таўстуны
па-расейску: Три толстяка
Жанр	казка, прыгоды
Рэжысэр	Аляксей Баталаў, Іосіф Шапіра
Сцэнарыст	Аляксей Баталаў, Міхаіл Альшэўскі
Заснаваны на	Тры таўстуны
У ролях	Ліна Бракнітэ — Суок, Пеця Арцем’еў — Наступнік Туцьці, Аляксей Баталаў — Цыбул, Валянцін Нікулін — Доктар Гаспар, Рына Зялёная — Цёцечка Ганімед, Раман Філіпаў — Збраяр Праспэра, і іншыя.
Кампазытар	Мікалай Сідзельнікаў
Апэратар	Suren Shakhbazyan[d]
Вытворчасьць	Ленфільм, СССР
Дата выхаду	1966
Працягласьць	85 хвілін
Краіна	СССР
Мова	расейская
Старонка на IMDb

Рэжысэрская трактоўка

У фільме захавана агульная канва сюжэту, аднак маюцца і адрозьненьні. Напрыклад, лялька наступніка Туцьці была сапсаваная не гвардэйцамі, а генэралам Караскай (вобраз самаго Караскі ў кнізе адсутнічае). Былі зьмененыя і абставіны згубленьня лялькі доктарам. У фільме Туцьці адразу здагадаўся, што Суок — жывая, але не выдае яе, бо ён рады пагутарыць з жывым дзіцём. У кнізе Туцьці не здагадваецца пра падмену да самага фіналу. Лінія з вучоным Тубам, стваральнікам лялькі, выключана — Суок адразу знаходзіць у зьвярынцы Праспэра. Сцэна пакараньня кардынальна адрозьніваецца ад напісанай у кнізе. Пераапрануты гвардэйцам Цыбул выкраў сякеру ката, каб зацягнуць час. Наступнік Туцьці, які ў адрозьненьне ад кнігі, ня быў усыплёны, умяшаўся і патрабаваў прыпыніць кару, але быў паранены генэралам Караскам, такім чынам паставіўшым сябе і супраць афіцыйнай улады. У фільме Таўстуны неаднаразова называюцца «Іх Вялікасьцямі». Іх далейшы лёс невядомы, хаця фінал фільму заканчваецца поўнай перамогай народу.

Вонкавыя спасылкі

• Кино-Театр.ru