Фармальная лёгіка

Фармальная лёгіка^[1] — лёгіка^[2], стварае і дасьледуе правілы пераўтварэньня выказваньняў^[3], якія захоўваюць сваё сапраўднае значэньне безадносна да зьместу, уваходныя ў гэтыя выказваньні паняцьцяў. У гісторыі філясофіі — асобны разьдзел або кірунак лёгікі канца XIX — пачатку XX стагодзьдзя. У сучасным ужываньні — сынонім сымбалічнай або матэматычнай лёгікі. Арыстоцель — стваральнік фармальнай лёгікі. Пазьней, у сярэднія стагодзьдзі, фармальна-лягічная частка вучэньня Арыстоцеля была адарваная ад зьмястоўнай і кананізаваная, выкарыстоўвалася як мэтадалягічная аснова сярэднявечнай схалястыкі.

Глядзіце таксама

• Клясычная лёгіка