Фэйсал I

Фэйсал І бін Аль-Гусэйн бін Алі Аль-Гашэмі (па-арабску: فيصل الأول بن الحسين بن علي الهاشمي‎; 20 траўня 1885 — 8 верасьня 1933) — кароль арабскага каралеўства Сырыі ў 1920 годзе і кароль Іраку з 23 жніўня 1921 па 1933 год. Фэйсал быў трэцім сынам Гусэйна бэн Алі, вялікага эміра і шарыфа Мэкі, які быў абвешчаны каралём арабаў у чэрвені 1916 году. Фэйсал быў прамым нашчадкам Мухамада ў 38-м пакаленьні, бо належаў да роду Гашымітаў. За часам Першай сусьветнай вайны і Арабскага паўстаньня цесна супрацоўнічаў з ангельцамі, у тым ліку з Томасам Эдўардам Лоўрэнсам.

Фэйсал I
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	20 траўня 1885(1885-05-20)[1], Мэка, Хіджаз[d], Асманская імпэрыя[2]
Памёр	8 верасьня 1933(1933-09-08)[1] (48 гадоў), Бэрн
Пахаваны	Iraq Royal Cemetery[d]
Нашчадкі	Princess Azza of Iraq[d], Princess Rajiha of Iraq[d], Princess Rafia of Iraq[d] і Газі I[d]
Дынастыя	Hashemite dynasty of Iraq[d]
Сужэнец	Гузайма бінт Насэр[d]
Бацька	Гусэйн ібн Алі[d]
Маці	Abdiya bint Abdullah[d][3]
Узнагароды

Фэйсал спрыяў адзінству паміж мусульманамі-сунітамі і шыітамі, каб заахвочваць агульную ляяльнасьць і спрыяць панарабізму ў мэтах стварэньня адзінае арабскае дзяржавы, якая ўключала б Ірак, Сырыю і астатнюю частку Ўрадлівага паўмесяцу. Знаходзячыся ва ўладзе, Фэйсал спрабаваў уключыць у сваю адміністрацыю розныя этнічныя і рэлігійныя групы. Аднак спроба Фэйсала панарабскага нацыяналізму, магчыма, спрыяла ізаляцыі пэўных групаў.