Хет-трык

Хет-трык (ад анг. hat-trick) — дасягненьне трох выніковых дзеяньняў у спартыўных гульнях. Тэрмін хет-трык быў упершыню выкарыстаны ў 1858 годзе на гульні ў крыкет адносна Г. Г. Стэфэнсана(en), які ўзяў браму трыма мячамі. У яго гонар, паводле тагачаснай традыцыі, быў аб’яўлены збор сродкаў, і на атрыманыя грошы Стэфэнсану быў падараваны капялюш.^[1] У друку слова ўпершыню зьявілася ў 1878 годзе.^[2]

Хутка тэрмін быў пазычаны і ў іншыя віды спорту, як футбол, воднае пола і гандбол. У Паўночнай Амэрыцы слова набыло папулярнасьць толькі ў сярэдзіне 1940-х, дзякуючы НХЛ: паводле традыцыі, пасьля выкананьня хет-трыку гульцом заўзятары кідаюць свае шапкі на лёд.

Футбол

Хет-трыкам у футболе лічацца 3 і болей галоў ад аднаго гульца за адзін матч. Паводле правілаў уліку вынікаў, трапляньні з пэнальці не ідуць у лік, таму і ў выпадку з хет-трыкам 11-мэтровыя галы не залічваюцца.^[3] Хет-трык хутчэй за ўсіх аформіў Томі Рос, які гуляў за Рос Каўнці супраць «Нэрн Каўнці»(en), на матчы 28 лістапада 1964 году.^[4] У фінальным матчы Кубка сьвету ФІФА хет-трык быў аформлены толькі аднойчы: Джорджам Гэрстам у дадатковы час у фінальным матчы ЧС-1966.