Камэта Энке

Камэта Э́нке (афіцыйны назва 2P/Encke) — кароткапэрыядычная камэта. Названая ў гонар Ёгана Франца Энке, які вывучыў арбіты накалькі камэтаў 1786 (2P/1786 B1), 1795 (2P/1795 V1), 1805 (2P/1805 U1) і 1818 (2P/1818 W1) і зрабіў выснову, што гэта адна і тая ж камэта, і вылічыў яе арбіту. У 1819 годзе Энке надрукаваў свае высновы і дакладна спрагназаваў наступнае зьяўленьне камэты, якое адбылося ў 1822 годзе.

2P/Энке
Камэта Энке ў 1994 годзе
Адкрыцьцё
Першаадкрывальнік	П’ер Мэшэн
Дата адкрыцьця	1786
Альтэрнатыўныя абазначэньні	Камэта Энке, 2P, 1786 I; 1795; 1805; 1819 I; 1822 II; 1825 III; 1829; 1832 I; 1835 II; 1838; 1842 I; 1845 IV;
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха	2454000,5 (22 верасьня 2006)
Афэлій	4.11 а. а.
Пэрыгелій	0.3302 а. а.
Вялікая паўвось	2.2178 а. а.
Эксцэнтрысытэт арбіты	0.8471
Арбітальны пэрыяд	3.3 a
Нахіл арбіты да плоскасьці экліптыкі	11.76°
Апошні пэрыгелій	6 жніўня 2010
Наступны пэрыгелій	21 лістапада 2013

Першаадкрывальнікам камэты лічыцца П’ер Мэшэн, які ў 1786 годзе вынайшаў яе, але ня здолеў вылічыць арбіту.

З камэтаю зьвязаныя мэтэорныя дажджы Бэта-Таўрыды і Таўрыды.

Апісаньне

Камэта Энке губляе хвост

Дыямэтар ядра камэты Энке складае 4,8 км^[1].

Камэта ў нестабільных арбітах, якія разьвіваюцца зь цягам часу праз разбурэньні і дэгазацыю. Улічваючы нізкі ўзровень Энке арбітальны нахіл паблізу экліптыкі і кароткім пэрыядам звароту 3 гады, арбіта Энке часта зьмяняецца з-за арбітаў плянэт^[2].