Лічэбнік
самастойная часьціна мовы / From Wikipedia, the free encyclopedia
Лічэ́бнік — часьціна мовы, якая абазначае адцягненую колькасьць (лік) або парадак прадметаў пры іх лічэньні: адзін, два, сем, дзесяць; адна пятая; двое, трое; другі, шосты, дзясяты.
Паводле значэньня лічэбнікі дзеляцца на:
- колькасныя
- парадкавыя.