![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/%25D0%25A1%25D0%25B0%25D1%2584%25D1%2596%25D0%25B9%25D1%2581%25D0%25BA%25D1%2596_%25D1%2581%25D0%25B0%25D0%25B1%25D0%25BE%25D1%2580.jpg/640px-%25D0%25A1%25D0%25B0%25D1%2584%25D1%2596%25D0%25B9%25D1%2581%25D0%25BA%25D1%2596_%25D1%2581%25D0%25B0%25D0%25B1%25D0%25BE%25D1%2580.jpg&w=640&q=50)
Сафійскі сабор (Полацак)
помнік архітэктуры XI—XVIII стагодзьдзяў у Полацку / From Wikipedia, the free encyclopedia
Сафійскі сабор — помнік архітэктуры XI—XVIII стагодзьдзяў у Полацку. Знаходзіцца на правым беразе Дзьвіны, на Верхнім Замку, пад адрасам вуліца Замкавая, 1. Пры пабудове быў у юрысдыкцыі Канстантынопальскага патрыярхату, пазьней — Сьвятога Пасаду. У наш час выкарыстоўваецца як музэй і канцэртавая заля. Твор архітэктуры мясцовай школы і віленскага барока. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Царква саборная Сьвятой Соф’і | |
![]() Сафійскі сабор | |
Краіна | Беларусь |
Места | Полацак |
Каардынаты | 55°29′10.00″ пн. ш. 28°45′31.40″ у. д. |
Канфэсія | праваслаўе |
Эпархія | Полацкая япархія[d] |
Архітэктурны стыль | Полацкая школа дойлідзтва[d] і віленскае барока |
Аўтар праекту | Ян Гляўбіц |
Дата заснаваньня | XI ст. |
Дата скасаваньня | 1705 |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Сайт | sophia.polotsk.museum.by |
Царква саборная Сьвятой Соф’і на мапе Беларусі ![]() ![]() Царква саборная Сьвятой Соф’і | |
![]() |
Полацкі Сафійскі сабор — першы помнік мураванага хрысьціянскага царкоўнага дойлідзтва на беларускіх землях, які меў фундамэнтальнае значэньне ў разьвіцьці мясцовай архітэктуры і вызначыў кірункі яе гістарычна-мастацкага разьвіцьця[1]. Сваім прызначэньнем і велічным маштабам адлюстроўваў уздым і незалежнасьць Полацкага княства. У ім адбываліся найбольш значныя грамадзкія падзеі, тут пачала свой духоўны шлях Сьвятая Эўфрасіньня Полацкая. Стаў першым творам сакральнай архітэктуры, цалкам збудаваным у стылістыцы віленскага барока[2]. Утвараў адзіны архітэктуры ансамбль з манумэнтальнымі карпусамі Сафійскага манастыра, зьнішчанымі расейскімі ўладамі ў пачатку XX ст.