Сонечная сьвяцільнасьць
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сонечная сьвяці́льнасьць (L☉) — адзінка сьвяцільнасьці. Ужываецца ў астраноміі для вымярэньня ступені моцнасьці сьвятла зоркі. Адна адзінка роўная сьвяцільнасьці Сонца і складае 3,827·1026 Вт.
Сонечная сьвяцільнасьць зьвязаная з сонечнай радыяцыяй, якая вымяраецца на штучных спадарожніках альбо непасрэдна на Зямлі. Сярэднюю колькасьць сьвятла ў верхніх плястах атмасфэры часам называюць сонечнай пастаяннай, I☉.
Асьветленасьць вызначаецца як моцнасьць на адзінку плошчы, з гэтага вынікае, што сонечная сьвяцільнасьць (агульная моцнасьць сонечнага выпраменьваньня) — гэта выпраменьваньне, атрыманае на Зямлі (сонечная пастаянная), памножанная на плошчу сфэры, радыюс якой зьяўляецца сярэдняй адлегласьцю паміж Зямлёй і Сонцам:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.