Іанічны ордар
From Wikipedia, the free encyclopedia
Іанічны ордар — адзін з трох старажытнагрэчаскіх архітэктурных ордараў. Ад больш ранняга дарычнага ордара адрозніваецца большай лёгкасцю прапорцый і дэкорам усіх яго частак. Адметнай рысай іанічнага ордара з'яўляецца спосаб афармлення капітэлі, якая выконваецца ў выглядзе двух процілегла размешчаных валют. Іанічны ордар у часы антычнасці лічыўся «жаночым» ордарам, за кошт сваёй вытанчанасці, вытанчанасці і дадатковымі разнастайнымі ўпрыгажэннямі.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/Ionic_order.svg/640px-Ionic_order.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/22/Jonisk1.png/200px-Jonisk1.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fb/Erechtheum03.jpg/640px-Erechtheum03.jpg)
Узнік у сярэдзіне VI стагоддзі да н.э. у Іоніі на паўночна-заходнім узбярэжжы Малой Азіі ля Эгейскага мора. Распаўсюдзіўся па тэрыторыі Старажытнай Грэцыі ў V стагоддзі да н.э.
Першым з вялікіх іанічных храмаў быў храм Геры на Самасе, пабудаваны прыблізна ў 570—560 гадах да н.э. архітэктарам Раікасам і неўзабаве разбураны ў выніку землетрасення.
Найбольш выразным прадстаўніком іанічнага ордара стаў храм Артэміды Эфескай, прызнаны адным з «Сямі цудаў свету».