Верхняя Германія
From Wikipedia, the free encyclopedia
Верхняя Германія — была правінцыяй Рымскай імперыі, складалася з вобласць заходняй Швейцарыі, французскія вобласці Юр і Эльзаса і паўднёва-заходнюю Германію. Важнымі гарадамі былі Безансон (Весантыё), Страсбур (Аргентараты), Вісбадэн (Аквэ Мітаке) і адміністрацыйны цэнтр Майнц (Магунтыякум).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6a/REmpire-10_Germania_Superior.png/320px-REmpire-10_Germania_Superior.png)
Правінцыя на левым беразе ракі Рэйн трапляе пад рымскі кантроль падчас паходаў Актавіяна Аўгуста ў 12/13 гадах і канчаткова фарміруецца ў ў 90 годзе як лац.: exercitus superior — правінцыя з ваенным кіраваннем. У 2 стагоддзі з прасоўваннем мяжы (лімеса) на ўсход правінцыя займае плошчу 93500 км2 і належыць да сярэдніх па велічыні правінцый у імперыі.