Дыёд
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дыёд — шырокі клас двухполюсных прылад, якія аб'ядноўвае прыкмета палярнасці электраправоднасці. Дзеянне цвёрдацельных дыёдаў заснавана на ўласцівасцях p-n пераходу ці пераходаў метал-паўправаднік (глядзі Бар'ер Шоткі). Дзеянне вакуумных дыёдаў (Кенатронаў, Лямпавых дыёдаў) заснавана на эфекце тэрмаэлектроннай эмісіі.