Кітайскі сад
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кітайскі сад (кіт.: 中國園林; піньінь: Zhōngguó yuánlín) — гэта стыль ландшафтнага саду, які развіваўся на прасторах Кітаю на працягу трох тысяч гадоў. Ён уключае ў сябе як велізарныя сады кітайскіх імператараў (укр.) (бел. і членаў іх сем’яў, створаных для задавальнення і ўражання, а таксама больш прыватных садоў навукоўцаў, паэтаў, былых урадавых чыноўнікаў, ваенных і гандляроў, створаных для разважанняў і ўцёкаў ад знешняга свету. Сады ствараюць ідэалізаваныя міні-ландшафты, накіраваныя на выраз гармоніі, якая павінна існаваць паміж чалавекам і прыродай[1].
Тыповы кітайскі сад акружаны сценамі і ўключае ў сябе адну або некалькі сажалак, каменныя блокі, дрэвы і кветкі, а таксама шэраг залаў і павільёнаў у садзе, злучаных выгнутай сцежкай і зігзагападобнымі галерэямі. Рухаючыся ад будынка да будынка, наведвальнікі могуць убачыць серыю старанна прадуманых пейзажаў, якія разгортваюцца перад імі, як пейзажны скрутак[2].