Леапольд II Прыгожы
From Wikipedia, the free encyclopedia
Леапольд II (ням.: Leopold II; 1050 — 12 кастрычніка 1095) — маркграф Аўстрыі (1075—1095) з дынастыі Бабенбергаў. Сын аўстрыйскага маркграфа Эрнста.
Леапольд II Прыгожы | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Leopold II der Schöne | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Эрнст | ||||||
Пераемнік | Леапольд III Святы | ||||||
Нараджэнне | 1050 | ||||||
Смерць |
12 кастрычніка 1095
|
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Бабенбергі | ||||||
Бацька | Эрнст[d] | ||||||
Маці | Адэлаіда Эйленбургская[d] | ||||||
Жонка | Іда Аўстрыйская[d][1] | ||||||
Дзеці | Леапольд III Святы, Герберга Бабенберг[d], Эльжбета Бабенбергская[d], Іда Бабенбергская[d], Sophia Babenberg[d][2] і Euphemia of Austria[d] | ||||||
Дзейнасць | маркграф | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
У адрозненне ад сваіх папярэднікаў, Леапольд II парваў з традыцыйнай пэўнасцю маркграфаў Аўстрыі імператару Свяшчэннай Рымскай імперыі і ў 1078 годзе ўмяшаўся ў барацьбу за інвестытуру на баку вельфаў і Папы Рымскага супраць імператара Генрыха IV. Гэта прывяло ў 1079 годзе да ўварвання імперскіх войскаў у Аўстрыю і яе спусташэннz.
Леапольд II быў вымушаны падпарадкавацца Генрыху IV, аднак у 1081 годзе ён ізноў далучыўся да герцага Вельфу I Баварскаму. Імператар уступіў у саюз з Чэхіяй, паабяцаўшы князю Ураціславу II саступіць яму аўстрыйскія землі. У 1082 годзе ў Аўстрыю ўварваліся чэшскія войскі і разбілі Леапольда II у бітве пры Майлбергу. Маркграф быў вымушаны бегчы з краіны.
У 1084 годзе Леапольду II удалося прымірыцца з імператарам, і ён быў адноўлены на аўстрыйскім прастоле. Праўда, яму прыйшлося саступіць шэраг тэрыторый у паўднёвай Маравіі чэшскаму князю.