Мячэць
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мячэ́ць (араб. مسجد — мазджыд — месца пакланення) — ісламскі культавы будынак.
Уяўляе сабой асобна стаялы будынак з купалам-гамбізам, часам мячэць мае ўнутраны двор (Мячэць Аль-Харам). Флігелем да мячэці прыбудоўваюцца вежы-мінарэты лікам ад аднаго да дзевяці (лік мінарэтаў павінен быць менш, чым у мячэці аль-Харам). Малітоўная зала пазбаўлены малюнкаў, але на сценах могуць быць напісаныя радкі з Карана на арабскай мове. Сцяна, звернутая да Мекі, адзначаная пустой нішай, міхрабам. Справа ад міхраба размешчаная кафедра-мінбар, з якой прапаведнік імам чытае свае пропаведзі вернікам падчас пятніцкай малітвы. Пры мячэцях, як правіла, працуюць школы-медрэсэ.