![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/Triody_var.jpg/640px-Triody_var.jpg&w=640&q=50)
Трыёд
From Wikipedia, the free encyclopedia
Трыё́д — электронная лямпа з трыма электродамі (адсюль назва) — катодам, анодам і кіравальнай сеткай.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/Triody_var.jpg/640px-Triody_var.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/Triode_gost.gif/100px-Triode_gost.gif)
Канструкцыя была вынайдзена ў 1906 г. Лі Дэ Форэстам, за што той быў праз 50 гадоў узнагароджаны ордэнам Ганаровага Легіёна (5.10.1956). Фізік Луі Дэ Бройль назваў вынаходніцтва трыёда «адным з найбольшых у гісторыі навукі і тэхнікі»[1].
У прасцейшым трыёдзе ўнутры анода цыліндрычнай формы змешчана кіруючая сетка ў форме спіралі. На агульнай восі анода і сеткі змяшчаецца катод. Анод і сетка звычайна вырабляюцца з тугаплаўкіх металаў (нікель, малібдэн, тантал), катод з чыстага, тарыраванага вальфраму або аксідны[2].
Сетка змяшчаецца ў непасрэднай блізкасці да катода. Калі на сетку падаць дадатнае напружанне, электрычнае поле паміж катодам і сеткай прывядзе да змяншэння патэнцыяльнага бар'ера каля катода і павелічэння аноднага току. Пры адмоўным напружанні на сетцы патэнцыяльны бар'ер павялічваецца і вядзе да змяншэння велічыні аноднага току. Пры пэўнай велічыні адмоўнага напружання на сетцы (напружанне запірання) анодны ток змяншаецца да нуля[3].
Недахопам трыёдаў з'яўляюцца вялікая прахадная ёмістасць (паміж сеткай і анодам) і малы статычны каэфіцыент узмацнення[3].