![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/94/Jaap_Wagemaker_%25281965%2529.jpg/640px-Jaap_Wagemaker_%25281965%2529.jpg&w=640&q=50)
Ян Вагемакер
From Wikipedia, the free encyclopedia
Яп Вагемакер (нідэрл.: Jaap Wagemaker; 6 студзеня 1906, Харлем — 28 студзеня 1972) — нідэрландскі мастак.
Ян Вагемакер | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 6 студзеня 1906(1906-01-06)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 28 студзеня 1972(1972-01-28)[1][2] (66 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | дзеяч мастацтваў, мастак, скульптар |
Узнагароды | |
![]() |
Пасля вайны Вагемакер пераехаў у Амстэрдам і атрымаў там студыю на Зомердыйкстраат. Па стылістыцы, як і многія іншыя мастакі тых гадоў, ён адчуваў уплыў Пабла Пікаса. Пасля разводу і другога шлюбу ён разам з жонкай Дзідзі ван дэр Меер пераехаў у Парыж у 1952 годзе. Тут яго захапіла творчасць Жана Дзюбюфэ, Вольса і іншых жывапісцаў. Творчасць італьянца Альберта Буры, які часта ствараў свае творы з гіпсу, і іспанскага мастака Антоні Тапіеса з яго «насценнымі» карцінамі таксама аказалі вялікі ўплыў на Вагемакера і доўгі час заставаліся для яго крыніцай натхнення. У 1958 годзе ён вярнуўся ў Парыж і некаторы час працаваў у майстэрні Карнеліса Бахемена на вуліцы Сантэй, дзе таксама працавалі некалькі мастакоў «Кобры». Тут ён пазнаёміўся з фламандскім жывапісцам матэрыялаў Брамам Богартам.
З 1955 года папулярнасць творчасці Вагемакера ў Нідэрландах расла. Ён рэгулярна выстаўляўся ў музеі Stedelijk ў Амстэрдаме, напрыклад, з персанальнымі выстаўкамі ў 1957 і 1967 гадах, і ў Gemeentemuseum у Гаазе ў 1965 годзе. Яго работы былі прадстаўлены ў Амерыцы Вілемам Сандбергам, сярод іншых, а ў 1962 годзе ён прымаў удзел у прадстаўленне галандскага мастацтва на Венецыянскай біенале. У 1966 годзе Яп Вагемакер атрымаў залаты медаль Фларэнційскай біенале.