Іван Дзмітрыевіч Вятроў

Іва́н Дзмі́трыевіч Вятро́ў^[1] (26 верасня 1905, в. Саматэвічы, Касцюковіцкі раён — 10 лютага 1986, г. Мінск) — адзін з арганізатараў і кіраўнікоў камуністычнага падполля і партызанскага руху на тэрыторыі Палескай вобласці ў гады Вялікай Айчыннай вайны, дзяржаўны дзеяч БССР. Заслужаны юрыст БССР (1972). Заслужаны работнік культуры БССР (1980)^[2].

Іван Дзмітрыевіч Вятроў
2-і Міністр юстыцыі БССР чэрвень 1953 — красавік 1960
Кіраўнік урада	Кірыл Мазураў Мікалай Аўхімовіч Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Іван Падута
Пераемнік	Рыгор Басаў
7-ы Пракурор БССР 1944 — 1949
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка Аляксей Кляшчоў
Пераемнік	Аляксей Бондар
Пракурор БССР 1941
Папярэднік	Самуіл Новік
Нараджэнне	26 верасня 1905(1905-09-26) Саматэвічы, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	10 лютага 1986(1986-02-10) (80 гадоў) Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Чыжоўскія могілкі
Партыя	КПСС
Адукацыя	Ваенна-юрыдычная акадэмія РСЧА[d]
Гады службы	1941—44
Род войскаў	партызаны
Камандаваў	Палескім партызанскім злучэннем
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды

Біяграфія

Член КПСС з 1927. Скончыў Вышэйшую школу партыйных арганізатараў пры ЦК ВКП(б) у 1940, Ваенную юрыдычную акадэмію Савецкай Арміі ў 1952.

З 1925 на камсамольскай, з 1927 на партыйнай і савецкай рабоце ў Мсціслаўскім, Лёзненскім, Крупскім, Полацкім, Чэрыкаўскім раёнах, у Магілёве. У 1940—1941 намеснік загадчыка аддзела кадраў ЦК КП(б)Б, пракурор БССР^[2].

У 1941—42 у Чырвонай Арміі. З чэрвеня 1942 г прадстаўнік ЦК КП(б)Б і БШПР на Заходнім фронце. Са жніўня 1943 упаўнаважаны ЦК КП(б)Б, ЦШПР, 1-ы сакратар Палескага падпольнага абкама КП(б)Б, камандзір Палескага партызанскага злучэння^[2].

У 1944—49 пракурор БССР, у 1952—53 пракурор Куйбышаўскай вобласці, у 1953—60 міністр юстыцыі БССР. Член ЦК КП(б)Б у 1940—49, кандыдат у члены ЦК КПБ у 1954—60. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1946—50 і Вярхоўнага Савета БССР у 1938—63^[2].

Аўтар ваенных мемуараў^[3].

Пахаваны на Чыжоўскіх могілках.

Узнагароды

• Ордэн Леніна
• Ордэн Чырвонага Сцяга
• Ордэн Айчыннай вайны I ступені
• Два Ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн Дружбы народаў
• Ордэн Чырвонай Зоркі
• Ордэны ПНР, ЧССР
• Ганаровы грамадзянін г. Мазыра (1974)^[2].

Зноскі

1. У крыніцах таксама сустракаецца іншы націск у прозвішчы: Ве́траў.
2. Ветров Иван Дмитриевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 112-113. — 737 с..
3. Братья по оружию. Мн., 1965.