Іератызм

Іератызм  (ад грэч. hieratikos — культавы, святы) — тэндэнцыя ў выяўленчым мастацтве старажытнага свету і сярэдневякоўя. Яму ўласцівая ўрачыстая застыласць і адцягненасць кампазіцыі і трактоўкі чалавечых фігур і твараў. Быў абумоўлены рэлігійна-кананічнымі патрабаваннямі^[1].

Апісанне

Статуя царэвіча Рахатэпа  (руск.) і яго жонкі Нафрэт  (англ.)

Іаан Лесвічнік  (руск.), Георгій і Уласій  (руск.). Наўгародская икона  (руск.) XIII стагоддзя.

Мэтай іератызму было паказаць важнасць асоб, якія адлюстроўваліся, а таксама веліч  урачыстых рэлігійных абрадаў. У іератычных творах персанажы паказаны застылымі ў поўнай узнёслай нерухомасці, твары павернутыя выключна анфас, а позіркі фіксаваны.

Зноскі

1. Иератизм (руск.)