Ільхан

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ільхан (значэнні).

Ільхан — тытул вышэйшых кіраўнікоў у цюркскіх і мангольскіх народаў. Упершыню сустракаецца ў крыніцах як тытул Бумына, заснавальніка Цюркскага каганата (552). Найбольш вядомыя носьбіты — мангольскія кіраўнікі дзяржавы Хулагуідаў на Сярэднім Усходзе (XIII—XIV стст.).

Тытул утвораны з цюркскіх слоў эль/іль («народ») + хан і літаральна азначае «кіраўнік народаў»^[1][2]. Больш дакладнае значэнне залежыць ад разумення тэрміна эль/іль, які па-рознаму тлумачыцца рознымі даследчыкамі.

Зноскі

1. Гумилёв Л. Н. Древние тюрки. — СПб., 2002. — С. 113—115.
2. Фёдоров-Давыдов Г. А. Общественный строй Золотой Орды. — М., 1973. — С. 44—45.