Іна Леанідаўна Калечыц

Іна Леанідаўна Калечыц
Дата нараджэння	28 мая 1973(1973-05-28) (52 гады)
Месца нараджэння	Бабруйск, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Муж	Дзмітрый Леанідавіч Калечыц^[d]
Род дзейнасці	медыявіст, гісторык
Навуковая сфера	гісторыя, эпіграфіка і медыявістыка^[1]
Месца працы	БДПУ гістарычны факультэт БДПУ імя М. Танка
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук (2009)
Навуковае званне	дацэнт (2011)
Альма-матар	БДПУ (1995)

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і ваеннаслужачага. Скончыла БДПУ імя М. Танка (1995) па спецыяльнасці «Руская мова і літаратура». Працавала выхавальніцай у мінскай СШ № 91. З 2002 года вядучы лабарант кафедры дапаможных гістарычных дысцыплін і методыкі выкладання гісторыі гістарычнага факультэта БДПУ. Скончыла аспірантуру па спецыяльнасці «Айчынная гісторыя» (2007), абараніла кандыдацкую дысертацыю «Эпіграфічныя помнікі Х-ХІV стст. на тэрыторыі Беларусі: класіфікацыя, змест, спецыфіка» (2009). З 2007 года працуе выкладчыкам, з 2011—2023 гг. дацэнтам кафедры дапаможных гістарычных дысцыплін і методыкі выкладання гісторыі гістарычнага факультэта Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя Максіма Танка.

Remove ads

Навукова-даследчыцкая дзейнасць

Спецыяліст у галіне эпіграфікі Беларусі. Сфера навуковых зацікаўленняў — дапаможныя гістарычныя дысцыпліны, крыніцазнаўства, эпіграфіка.

Сярод даследаванняў І. Калечыц атрыбуцыя пячаткі з Полацка (як пячаткі Ефрасінні Полацкай^[2], май 2015) і пячаткі з Лаўрышава (як пячаткі Лаўрышаўскага манастыра, верасень 2015).

Аўтар звыш за 50 навуковых публікацый.

Сям’я

Была ў шлюбе з Дзмітрыем Калечыцам, намеснікам Старшыні Праўлення Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь, сынам вядомага беларускага археолага Алены Генадзеўны Калечыц.

Асноўныя публікацыі

Дапаможныя гістарычныя дысцыпліны: вучэб.-метад. дапам. — Мінск, 2009;
Эпіграфіка Беларусі X—XIV стст. — Мінск, 2011;
Практикум по вспомогательным историческим дисциплинам: палеография, геральдика, хронология, ономастика: пособие для студентов пед. вузов. — Минск, 2012.

Зноскі

[1]
Národní autority České republiky Праверана 17 студзеня 2024.
<a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
[2]
Археологическое исследование Лавришевского монастыря // bspu.by. 2015.09.15. — Дата доступу: 26.10.2015. (руск.)