Аграф (упрыгажэнне)

Аграф^[1] (ад старафр.: agrafe — «заціск, сашчэпка, кручок») — мацаванне, якое выконвалася звычайна ў выглядзе пласціны, вянка, разеткі з кручком і пятлёй. Часам выраблялася з каштоўных металаў — золата, срэбра з рэльефным дэкорам, чаканкай, эмаллю. У адрозненне ад антычных фібул, сярэднявечны аграф уяўляў сабой не заколку, а зашпільку, спражку^[2].

Аграф. СПб, 1903—1904. Фірма Фабержэ  (руск.)

У Старажытнай Русі аграф — гэта запон з каштоўнымі камянямі, эмалямі, філігранню  (руск.). У далейшым такія зашпількі сталі выкарыстоўваць у якасці упрыгажэнняў галаўных убораў і іншых дэталяў касцюма^[3].

Зноскі

1. Лазука, Барыс Андрэевіч. Слуцкія паясы і еўрапейскі тэкстыль XVIII стагоддзя. Малы лексікон / Б. А. Лазука; [фота: Б. А. Лазука, М. П. Мельнікаў]. ― Мінск : Беларусь, 2015. — 170, [2] с. : каляр. іл., партр. ; 30 см. Фактычная дата выхаду ў свет ― 2014. ― Бібліяграфія: с. 170―171.
2. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 83.
3. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 84.