Алесандра Марчэла

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Марчэла.

Алесандра Марчэла (італ.: Alessandro Marcello, 1 лютага 1673, Венецыя — 19 чэрвеня 1747, Венецыя) — венецыянскі кампазітар. Брат Бенедэта Марчэла.

Алесандра Марчэла
італ.: Alessandro Marcello
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	24 жніўня 1673(1673-08-24)[1]
Месца нараджэння	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[2]
Дата смерці	19 чэрвеня 1747(1747-06-19)[3][4] (73 гады)
Месца смерці	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[2]
Месца пахавання	Віла Джусці[d]
Краіна	Венецыянская рэспубліка
Альма-матар	Падуанскі ўніверсітэт
Музычная дзейнасць
Прафесіі	кампазітар, матэматык, юрыст, паэт, філосаф
Грамадская дзейнасць
Член у	Акадэмія дэла Круска[d] Аркадзіеўская акадэмія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Паходзіў з дваранскай сям’і. Найперш ён быў матэматыкам, філосафам і паэтам. Музыку Марчэла сачыняў для свайго задавальнення, быў кампазітарам-аматарам.

Сярод захаваных твораў А. Марчэла — 12 сольных кантат, 12 скрыпічных санат, а таксама 18 канцэртаў для розных саліруючых інструментаў з аркестрам. Самым вядомым з іх з’яўляецца ўпершыню апублікаваны ў 1717 годзе канцэрт для габоя і струнных рэ мінор (раней памылкова прыпісваўся Б. Марчэла). Яго перакладанне для клавіра пазней выканаў І. С. Бах (BWV 974). Свае творы публікаваў пад псеўданімам Этэрыа Стынфаліка.