Альфонса III Вялікі

Альфонса III Вялікі (ісп.: Alfonso III el Magno) (848-20 снежня 910) — кароль Астурыі, які кіраваў у 866-910 гг. Сын Ардоньё I.

Альфонса III Вялікі
Alfonso III el Magno
Статуя Альфонса III у Мадрыдзе
12-ы кароль Астурыі 866 — 910
Папярэднік	Ардоньё I
Пераемнік	Фруэла II
Нараджэнне	848(0848) Луга, правінцыя Луга, Галісія, Іспанія[1]
Смерць	20 снежня 910(0910-12-20) Самора, правінцыя Самора, Кастылія і Леон, Іспанія[2]
Месца пахавання	пантэон каралёў Астурыі[d]
Род	Астур-леонская дынастыя[d]
Бацька	Ардоньё I
Маці	Мунья[d]
Жонка	Хімена Пампалонская[d]
Дзеці	Ардонья II[d], Гарсія I[d][3] і Фруэла II[d][3]
Веравызнанне	каталіцтва
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вёў упартую барацьбу з маўрамі, адваяваў у іх шэраг раёнаў на поўнач ад ракі Таха. Поспехам Альфонса III спрыялі ўнутраныя цяжкасці Кардоўскага эмірата. Імкнучыся ўмацаваць каралеўскую ўладу, Альфонса III уступіў у жорсткую барацьбу з феадальнай арыстакратыяй, ўзначаленай яго сынамі.

У 879 годзе Альфонса III разбіў мусульманскія войскі ў Пальворарыі-Вальдеморы.

У 910 быў вымушаны адрачыся ад прастола на карысць паўстанцаў сыноў.

Гл.таксама

• Спіс кіраўнікоў Астурыі

Зноскі

Памылка Lua у Модуль:External_links на радку 45: assign to undeclared variable 'link'.

1. Valledor A. C. Dialnet — 2001. — С. 67.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3025975'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3397925'></a>
2. Альфонс III // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. Iа. — С. 589.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24332185'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892888'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4065721'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a>
3. Lundy D. R. The Peerage

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>

Каралеўства Астурыя
Папярэднік Ардоньё I	Кароль Астурыі  866-910	Пераемнік Фруэла II