Аляксандра Альгердаўна

Аляксандра (каля 1370 — 19.6.1434) — княгіня мазавецкая, жонка князя Земавіта IV.

Аляксандра Альгердаўна
Нараджэнне	не раней за 1368 і не пазней за 1370 Вільня, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	20 красавіка 1434 Плоньск, Плоньскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча
Род	Гедзімінавічы
Бацька	Альгерд
Маці	Ульяна Аляксандраўна
Муж	Земавіт IV Плоцкі[1]
Дзеці	Яўхімія Мазавецкая[d], Марыя Мазавецкая[d], Цымбурга Мазавецкая[d], Уладзіслаў I Мазавецкі[d], Трайдзень II[d], Казімір II[d], Ядзвіга Мазавецкая[d], Кацярына Мазавецкая, Эмілія Мазавецкая[d], Земавіт V[d], Aleksander Mazowiecki[d] і Ганна Мазавецкая[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Малодшая дачка вялікага князя літоўскага Альгерда і яго жонкі Ульяны Аляксандраўны. Шлюбу Аляксандры папярэднічала дамова 1385 года караля польскага Ягайлы з Земавітам аб тым, што апошні не будзе прэтэндаваць на польскую карону і верне захопленыя раней каронныя землі, за што меў атрымаць ад Ягайлы некаторыя рускія землі. Дадатковай гарантыяй дагавора быў шлюб Аляксандры з Земавітам у лютым 1387 года. Дзякуючы гэтаму, Ягайла заховаўваў прыязныя адносіны з дваром мазавецкіх князёў. Ён імкнуўся забяспечыць Аляксандры і яе дзецям трывалае становішча. Княгіня вызначалася дабрачыннасцю, падтрымлівала Кракаўскі ўніверсітэт, за што была ўключана ў спіс яго ганаровых навучэнцаў. Аўдавела ў 1425 (або 1426), мела шматлікіх нашчадкаў, у т.л. сыноў Земавіта V (князь раўскі, гастынінскі, сахачаўскі), Аляксандра (бікуп трыдэнцкі, патрыярх аквілейскі), Казіміра ІІ (князь белзскі), Трайдзеня ІІ (князь мазавецкі), Уладзіслава І (князь плоцкі), дачок Кацярыну (жонка літоўскага князя Міхаіла Жыгімонтавіча), Офку (жонка цешынскага кн. Баляслава І), Цымбарку (жонка герцага Эрнста Жалезнага Габсбурга), Эмілію (жонка столпскага князя Багуслава).