Амвросій Медыяланскі

Амвросій, Амвросій Медыяланскі (каля 339, Трыр — 4 красавіка 397) — адзін з айцоў хрысціянскай царквы.

Амвросій Медыяланскі
лац.: Ambrosius Mediolanensis
Амвросій на мазаіцы ў Базіліцы Сант-Амброджа ў Мілане
Дата нараджэння	каля 339[1][2][…]
Месца нараджэння	Augusta Treverorum[d], Белгіка, Рымская імперыя
Дата смерці	4 красавіка 397[3]
Месца смерці	Медыяланум[d], Італія, Рымская імперыя
Месца пахавання	Базіліка Святога Амвросія[d]
У ліку	святы[3] і Свяціцель
Дзень памяці	7 снежня[4] і 20 снежня
Бацька	Aurelius Ambrosius[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарадзіўся ў сям'і ўрадавага чыноўніка. Выхаванне атрымаў у Рыме, дзе вывучаў літаратуру і юрыспрудэнцыю, рыхтуючыся стаць адвакатам. У 369 імператар Феадосій зрабіў яго сваім намеснікам паўночнай Італіі з рэзідэнцыяй у Мілане. Займаючы пасаду прэфекта Лігурыі і Эміліі, Амвросій заслужыў высокую любоў і павагу да сябе з боку народа і таму ў 374 быў адзінагалосна абраны епіскапам. Займаючы гэту высокую пасаду, Амвросій вывучаў багаслоўе і філасофію, шмат энергіі аддаваў арганізацыйнаму ўмацаванню хрысціянскай царквы, змагаўся за захаванне чысціні царкоўных догматаў, раўніва клапаціўся аб незалежнасці царквы ад дзяржавы. Хітры і лоўкі дыпламат, ён ніколі не пераставаў быць юрыстам, рашуча выступаў супраць ліхвяроў і яўрэяў, да якіх быў вельмі варожа настроены, праслаўляў аскетызм.^[5]

Амвросій Міланскі — аўтар 8 кніг па царкоўнай экзагетыцы (каменціраванню), 84 лістоў і казанняў. Ва ўсіх яго творах вельмі прыкметна празмерная схільнасць да алегарызацыі, адчуваецца моцная залежнасць ад грэчаскіх і рымскіх пісьменнікаў. Асноўнай крыніцай яго твораў служылі працы Філона Александрыйскага, за што пазней Амвросія празвалі хрысціянскім Філонам.^[5]

Зноскі

1. AMBROISE DE MILAN // Encyclopædia Universalis — Encyclopædia Britannica Inc., 1968. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2743906'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1340194'></a>
2. svetnik Ambrosius Mediolanensis // CONOR.SI Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16744133'></a>
3. Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 74. — ISBN 978-2-221-06888-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q28924058'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2696397'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3372503'></a>
4. Calendarium Romanum: Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — С. 32.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q98782022'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123141159'></a>
5. Скарына Ф. Творы:… С. 163.