Амелія Эрхарт

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Эрхарт.

Амелія Мэры Эрхарт (англ.: Amelia Mary Earhart; 24 ліпеня 1897 — знікла без вестак 2 ліпеня 1937) — амерыканская пісьменніца і піянер авіяцыі. Яна была першай жанчынай-пілотам, якая пераляцела Атлантычны акіян, за што была ўзнагароджана Крыжам лётных заслуг. Яна напісала шэраг кніг-бестселераў пра свае палёты і адыграла важную ролю ў фарміраванні «Дзевяноста Дзевяці» — арганізацыі для жанчын пілотаў.

Амелія Мэры Эрхарт
Amelia Mary Earhart
Род дзейнасці	лётчыца, мемуарыстка, пісьменнік-падарожнік, журналістка, актывіст за права жанчын, aviation writer
Дата нараджэння	24 ліпеня 1897(1897-07-24)[1][2][…]
Месца нараджэння	Атчысан[d], Канзас, ЗША
Дата смерці	5 студзеня 1939(1939-01-05)[3] (41 год)
Месца смерці	Невядома. Верагодна Ціхі акіян
Грамадзянства	ЗША
Бацька	Edwin Stanton Earhart[d][4]
Маці	Amelia Otis[d]
Муж	Джордж Палмер Путнэм[d]
Месца працы	Універсітэт Пердзью
Альма-матар	Калумбійскі ўніверсітэт (1920) Hyde Park Academy High School[d] (1916) St. Paul Central High School[d] (1916)
Член у	Ninety-Nines[d]
Узнагароды і прэміі	трафей Хармана[d] Нацыянальная зала славы жанчын[d] (1973) Women in Aviation International[d] Зал славы нацыяльнай авіяцыі[d] (1968) Каліфарнійская зала славы[d] (2006) Aviation Hall of Fame and Museum of New Jersey[d] Gold Medal of the Society of Woman Geographers[d] (1933)
Аўтограф
Сайт	ameliaearhart.com (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1935 годзе Эрхарт пачала працаваць на факультэце авіяцыйнага аддзялення Універсітэта Перд’ю ў якасці запрошанага выкладчыка. Займаючы гэту пасаду яна імкнулася прыцягнуць больш жанчын у сферу авіяцыі і кансультаваць іх у пытаннях кар’еры. Яна таксама была сябрам Нацыянальнай Партыі Жанчын і адным з першых прыхільнікаў «Папраўкі аб Роўных Правах».

У 1937 годзе пры спробе здзейсніць кругасветны палёт на двухрухавіковым лёгкім транспартным і пасажырскім самалёце, Эрхарт знікла без вестак у цэнтральнай частцы Ціхага акіяна ў раёне вострава Хаўленд.

Бібліяграфія

1. Amelia Earhart. The Fun of It. Harcourt Brace and Company, New York, 1932.(republished by Gale Research Company, Book Tower, Detroit, 1975).
2. Amelia Earhart. Last Flight. Harcourt Brace and Company, New York, 1937 (republished by Orion Books, New York, 1975).
3. Amelia Earhart. 20 Hours and 40 Minutes. Harcourt Brace and Company, New York, 1928.
4. Mary S. Lovell. The Sound Of Wings. St. Martin’s Press, New York, 1989.
5. Susan Butler. East to the Dawn. The Life of Amelia Earhart. Addison-Wesley, Reading, Massachusetts, 1997.
6. Muriel Earhart Morrissey, Carol L. Osborne. Amelia, My Courageous Sister. Biography of Amelia Earhart. Osborne Publisher, Incorporated. Santa Clara, California, 1987.
7. James A. Donahue. The Earhart Disappearance: The British Connection. SunShine House, Incorporated. Terre Haute, IN, 1987.
8. Roxane Chadwick. Amelia Earhart — Aviation Pioneer. Lerner Publications Company, Minneapolis, 1987.
9. Fred Goerner. The Search For Amelia Earhart. Doubleday & Company, Inc, Garden City, New York, 1966.
10. Patricia Lauber. Lost Star: The Story of Amelia Earhart. Scholastic Incorporated, New York, 1988.
11. Virginia Morell. Amelia Earhart. National Geographic, January, 1998, pp. 112-135.

Зноскі

1. Amelia Earhart // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Amelia Earhart // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q61356138'></a>
3. Pelt L. V. Amelia Earhart: The Sky's No Limit — Tor Publishing Group, 2005. — ISBN 978-0-7653-1061-3

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q20031624'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q120442088'></a>
4. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>