Анатоль Аляксандравіч Афанасьеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Афанасьеў.

Анатоль Аляксандравіч Афанасьеў (14 студзеня 1942, с. Малы Узень, Саратаўская вобласць, РСФСР — 19 снежня 2020) — беларускі фізік. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2004), доктар фізіка-матэматычных навук (1987), прафесар (1991). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2012).

Анатоль Аляксандравіч Афанасьеў
Дата нараджэння	14 студзеня 1942(1942-01-14)
Месца нараджэння	Малы Узень[d], Расія
Дата смерці	19 снежня 2020(2020-12-19) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	фізік
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Інстытут фізікі імя Б. І. Сцяпанава НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук (1987)
Навуковае званне	член-карэспандэнт НАН Беларусі (2004)
Альма-матар	Саратаўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. Г. Чарнышэўскага
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Скончыў Саратаўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. Г. Чарнышэўскага(1967). У 1967—1994 гадах — аспірант, малодшы, старшы, вядучы, галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута фізікі АН БССР. У 1994—1998 гадах — загадчык лабараторыі, з 1998 года намеснік дырэктара па навуковай рабоце Інстытута фізікі імя Б. І. Сцяпанава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

З 2003 года — першы намеснік старшыні, з 2006 года — старшыня Вышэйшай атэстацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь^[1].

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы ў галіне нелінейнай оптыкі і лазернай фізікі. Выканаў тэарэтычныя даследаванні па абарачэнні хвалевага фронту пры чатыроххвалевым змешванні і вымушаным рэзанансным рассейванні, рэзанансным ўзаемадзеянні магутнага лазернага выпраменьвання са шчыльнымі асяроддзямі і перабудоўваемым лазерам на фарбавальніках з размеркаванай адваротнай сувяззю. Прадказаў рэжымы гістэрэзіснага адлюстравання святла ад шчыльнага рэзананснага асяроддзя, якое праяўляе ўнутраную аптычную бістабільнасць, а таксама магчымасць істотнага зніжэння парогавага значэння канстанты дыполь-дыпольных узаемадзеянняў за кошт укладу ў палярызуемасць нерэзанансных пераходаў. Развіў тэорыю прасторава-часавай дынамікі сустрэчных лазерных пучкоў у перыядычна мадуліраваных нелінейных асяроддзях, якая паслужыў асновай стварэння вузкапалосных перабудоўваемых лазераў на фарбавальніках пікасекунднага дыяпазону.

Аўтар больш за 300 навуковых прац.

Узнагароды

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2000, у сааўтарстве) — за цыкл прац «Даследаванне нелінейна-аптычных з’яў і стварэнне на гэтай аснове новых высокаэфектыўных крыніц лазернага выпраменьвання».

Бібліяграфія

• Transient Regime of a Dynamic Distributed Feedback Laser: Theory and Numerical Analysis (with P.A.Apanasevich, M.V.Korol’kov) // IEEE. 1987. Vol.QE-23, № 5. P. 533—538.
• Multiconical emission at light counterpropagation in a resonant medium (with B.A.Samson) // Phys. Rev. A, 1996. Vol.53. P. 591.
• Оптические солитоны в плотных резонансных средах (совм. с Р. А. Власовым, А. Г. Черствым) // ЖЭТФ. 2000. Т.117, вып.3. С. 489—495.

Зноскі

1. АФАНАСЬЕЎ Анатоль Аляксандравіч