Андрэй Мікалаевіч Варанкоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Варанкоў.

Андрэй Варанкоў (нар. 8 лютага 1989, Мазыр) — беларускі футбаліст, нападнік. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2007—2011).

Андрэй Варанкоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Андрэй Мікалаевіч Варанкоў
Нарадзіўся	8 лютага 1989(1989-02-08)[1] (36 гадоў) Мазыр, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	187 см[2]
Вага	81 кг[2]
Пазіцыя	нападнік
Клубная кар’ера[* 1]
2005 Славія (Мазыр) 0 (0) 2007—2013 Дынама (Кіеў) 0 (0) 2007—2009 →  Дынама-2 (Кіеў) 65 (10) 2009 →  Абалонь (Кіеў) 14 (5) 2010—2011 →  Крыўбас (Крывы Рог) 34 (11) 2011 →  Карпаты (Львоў) 5 (0) 2012 →  Нёман (Гродна) 12 (2) 2012 →  Металург (Запарожжа) 9 (0) 2013 →  Дынама-2 (Кіеў) 4 (3) 2014—2016 Славія (Мазыр) 59 (13) 2017—2018 Гарадзея 39 (4) 2019—2023 ДПММ (Бандар-Серы-Бегаван) 49 (54)
Нацыянальная зборная[* 2]
2007—2008 Беларусь (да 19) 6 (2) 2008—2011 Беларусь (да 21) 20 (6) 2012 Беларусь (алімпійская) 7 (1) 2007—2011 Беларусь 9 (0)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 9 снежня 2023. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 10 верасня 2012
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Выхаванец мазырскага футбола, у маладым узросце апынуўся ў кіеўскім «Дынама». Гуляў за другую каманду, пасля аддаваўся ў арэнду ў клубы ўкраінскай Прэм’ер-лігі. У сакавіку 2012 года быў аддадзены ў арэнду ў гродзенскі «Нёман». Пасля сканчэння сроку арэнды ў гродзенскім клубе ў жніўні 2012 года зноў аддадзены ў арэнду, на гэты раз у запарожскі «Металург». З сакавіка 2013 года выступаў за «Дынама-2»^[3]. У чэрвені 2013 года пакінуў «Дынама» ў якасці свабоднага агента^[4].

Пасля расставання з «Дынама» доўгі час заставаўся без клуба, хоць меў прапановы з Заходняй Еўропы^[5]. Толькі ў верасні 2014 года далучыўся да мазырскай «Славіі», падпісаўшы кантракт да канца 2014 года^[6]. Застаўся ў «Славіі» і ў сезоне 2015, калі клуб выйшаў у Вышэйшую лігу. Выступаў пераважна на пазіцыі «пад нападнікам», з 6 галявымі перадачамі стаў найлепшым асістэнтам клуба ў сезоне. У першай палове сезона 2016 звычайна выхадзіў на замену, а пасля зыходу з каманды Дзяніс Лапцева ўлетку застаўся асноўным нападнікам мазыран.

У студзені 2017 года перайшоў у «Гарадзею»^[7]. У складзе каманды стаў адным з асноўных нападнікаў. У ліпені 2018 года па пагадненні бакоў пакінуў клуб^[8].

У снежні 2018 года далучыўся да брунейскага клуба ДПММ, які выступае ў чэмпіянаце Сінгапура^[9]. У сезоне 2019 прывёў сваю каманду да чэмпіёнства, а сам з 21 голам стаў найлепшым бамбардзірам лігі. У лістападзе 2019 года на адзін год падоўжыў кантракт з ДПММ^[10]. У сезоне 2020 чэмпіянат Сінгапура хутка быў спынены, каманда не праводзіла афіцыйных матчаў. У 2021 годзе гуляў за ДПММ у чэмпіянаце Брунея, дзе ў 6 матчах забіў 23 галы. У сезоне 2022 не выступаў, бо ДПММ не ўдзельнічаў ні ў якіх лігах.

У студзені 2023 года, пасля таго як ДПММ вярнуўся ў чэмпіянат Сінгапура, падоўжыў кантракт з клубам^[11]. У снежні 2023 года пакінуў каманду^[12].

Міжнародная ккар’ера

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі, з ёй выйграў бронзавы медаль чэмпіянату Еўропы 2011 у Даніі (забіў на турніры 2 галы — Ісландыі з пенальці і Іспаніі). Ігрок алімпійскай зборнай на Алімпіядзе ў Лондане.

13 кастрычніка 2007 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі.

Дасягненні

• Уладальнік Суперкубка Украіны: 2007
• 01 Чэмпіён Сінгапура: 2019
• Найлепшы бамбардзір чэмпіянату Сінгапура: 2019 (21 гол)
• 03 Бронзавы прызёр моладзевага чэмпіянату Еўропы: 2011 (Данія)