Андрэй Вітальевіч Каратаеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Каратаеў.

Андрэй Вітальевіч Каратаеў (нар. 17 лютага 1961, Масква) — расійскі навуковец, працы якога носяць міждысцыплінарны характар і даследуюць шырокі спектр пытанняў дэмаграфіі, сацыялогіі, гісторыі, эканомікі, футуралогіі, ісламазнаўства, арабістыкі, афрыканістыкі, палеанталогіі, эвалюцыйнай біялогіі, Вялікі Гісторыі, фалькларыстыкі, культурнай антрапалогіі, матэматычнага мадэлявання, сістэмнага аналізу і г. д. Стваральнік матэматычнай мадэлі дэмаграфічнага будучыні Расіі, якая дазволіла прапанаваць абгрунтаваныя рэкамендацыі па выхадзе з расійскага дэмаграфічнага крызісу. Аўтар аднаго з найбольш пераканаўчых матэматычных тлумачэнняў закона гіпербалічнага росту колькасці насельніцтва Зямлі і феномена «Арабскай вясны»^[1], стваральнік тэорыі нелінейнай сацыяльнай эвалюцыі^[2]. У апошнія гады ім быў зроблены асабліва сур'ёзны ўклад у распрацоўку агульнай тэорыі сацыяльнай эвалюцыі, наогул, і ў даследаванне эвалюцыі Свет-Сістэмы, у прыватнасці.

Андрэй Віталевіч Каратаеў
руск.: Андрей Коротаев
Дата нараджэння	17 лютага 1961(1961-02-17) (64 гады)
Месца нараджэння	Масква
Грамадзянства	СССР  Расія
Род дзейнасці	эканаміст, антраполаг, геапалітык, гісторык эканомікі, гісторык, палітолаг, пісьменнік, сацыёлаг, дэмограф, прафесар, матэматык, філосаф
Навуковая сфера	макраэканоміка, гісторыя краін Блізкага Усходу, свет-сістэмныя даследаванні
Месца працы	Інстытут усходазнаўства РАН, РДГУ, Інстытут Афрыкі РАН, МДУ, НДУ ВШЭ
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук, доктар філасофіі
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Інстытут краін Азіі і Афрыкі[d] Манчэстэрскі ўніверсітэт
Вядомы як	распрацоўшчык матэматычнай мадэлі сцэнарыяў дэмаграфічнай будучыні Расіі; адкрывальнік і інтэрпрэтатар феномену квадратычна-гіпербалічнага росту сусветнага ВУП (да 1973 года) і стваральнік матэматычных мадэляў «Арабскай вясны» і развіцці Свет-Сістэмы
Сайт	Асабістая старонка на сайце РДГУ; Асабістая старонка на сайце НДУ ВШЭ
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута ўсходазнаўства РАН. Загадчык кафедры сучаснага Усходу РГГУ, д.г.н., прафесар. Прафесар Факультэта глабальных працэсаў МДУ. Вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута Афрыкі РАН. Сурэдактар міжнародных часопісаў Social Evolution & History і Journal of Globalization Studies. Каардынатар Праекту «Комплексны сістэмны аналіз і мадэляванне сусветнай дынамікі» Прэзідыума РАН (сумесна з А. А. Акаевым і Г. Г. Малинецким)^[3]. Лаўрэат Фонду садзейнічання айчыннай навуцы ў намінацыі «Лепшыя эканамісты Расійскай акадэміі навук» (2006). Узнагароджаны медалём Н. Д. Кандрацьева (адной з самых прэстыжных расійскіх узнагарод у галіне эканомікі) за цыкл даследаванняў доўгіх хваль у эканамічным развіцці Архівавана 12 кастрычніка 2013..

Зноскі

1. Египетская революция 2011 г.: структурно-демографический анализ // Политические исследования (Полис). ЭкстраТекст. 2011. Вып. 1.
2. Крадин Н. Н. Проблемы периодизации исторических макропроцессов // История и Математика: Модели и теории. М.: ЛКИ/URSS, 2008. ISBN 978-5-382-00950-6. С. 176.
3. Акаев А. А., Коротаев А. В., Малинецкий Г. Г., Малков С. Ю. (Ред.) Моделирование и прогнозирование глобального, регионального и национального развития. Вторая волна глобального кризиса. События «арабской весны» 2011 г. Анализ сценариев развития России в ближайшие десятилетия. М.: УРСС, 2012.