Археаграфія

Археагра́фія (ад стар.-грэч.: ἀρχαίος — старажытны і γράφω — пішу) — спецыяльная дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая распрацоўвае тэорыю і практыку выдання пісьмовых крыніц^[1]. Археаграфія цесна звязана з філалогіяй, крыніцазнаўствам, палеаграфіяй, тэксталогіяй, дыпламатыкай, архівазнаўствам, дакументазнаўствам і іншымі дысцыплінамі.

У заходнееўрапейскай гістарычнай навуцы археаграфія як самастойная гістарычная дысцыпліна звычайна не вылучаецца, а тэрмін «археаграфія» выкарыстоўваецца для сістэматычнага апісання старажытнасцяў^[2]. У эпоху Адраджэння таксама выкарыстоўваўся тэрмін «археалогія».

Асноўныя праблемы

• Выбар тыпу і формы публікацыі
• Выяўленне і адбор дакументаў для публікацыі
• Выбар і перадача тэксту дакументаў
• Археаграфічнае афармленне дакументаў
• Распрацоўка навукова-даведчага апарата да дакументальных выданняў

Гл. таксама

• Архіў
• Бібліяграфія

Зноскі

1. АРХЕАГРАФІЯ (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 сакавіка 2013. Праверана 18 жніўня 2012.
2. encyclo.co.uk