Аляксандр Мікалаевіч Булыка

Аляксандр Мікалаевіч Булы́ка (нар. 18 сакавіка 1935(1935-03-18)^[1], Селішча, Навагрудскае ваяводства) — беларускі мовазнавец, доктар філалагічных навук (1981), прафесар, член-карэспандэнт АН Беларусі (1994^[4]).

Аляксандр Мікалаевіч Булыка
Дата нараджэння	18 сакавіка 1935(1935-03-18)[1] (90 гадоў)
Месца нараджэння	Селішча, Навагрудскі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Грамадзянства	Польская Рэспубліка  СССР  Беларусь
Дзеці	Галіна Аляксандраўна Булыка
Род дзейнасці	мовазнавец
Навуковая сфера	фанетыка[2] і мовазнаўства[3]
Месца працы	Інстытут мовазнаўства НАНБ
Навуковая ступень	доктар філалагічных навук (1981)
Навуковае званне	прафесар член-карэспандэнт НАН Беларусі
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ
Партыя	КПСС
Прэміі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Булыка.

Біяграфія

Нарадзіўся на Навагрудчыне ў вёсцы Селішча ў 1935 годзе. У мясцовай школе атрымаў пачатковую адукацыю, далей вучыўся ў Мольніцкай сямігодцы, затым у Навагрудскім педагагічным вучылішчы. У 1954 годзе паступіў на філалагічны факультэт БДУ, пасля заканчэння якога ў 1959—1961 гады працаваў настаўнікам у Асоўскай сярэдняй школе Воранаўскага раёна, у 1961—1962 гады быў завучам у Воранаўскай школе-інтэрнаце. Член КПСС з 1961 года.

У снежні 1965 года, пасля заканчэння вочнай аспірантуры пры Інстытуце мовазнаўства імя Якуба Коласа АН Беларусі, Аляксандр Мікалаевіч Булыка залічаны на працу ў інстытут, спачатку быў малодшым, з 1969 года старшым навуковым супрацоўнікам, з 1984 года загадчыкам аддзела беларуска-рускіх моўных сувязей, з 1992 года загадчыкам аддзела гісторыі беларускай мовы, з 2008 — яго галоўным навуковым супрацоўнікам.

Член Навуковага савету «Мова і грамадства» аддзялення мовы і літаратуры АН Расіі, навуковы сакратар Рэспубліканскай тэрміналагічнай камісіі пры АН Беларусі, член камітэту па Дзяржаўных прэміях Рэспублікі Беларусь за навукова-тэхнічныя дасягненні, член савету экспертаў Беларускага вышэйшага сертыфікацыйнага камітэту, член двух саветаў па абароне навуковых прац у галіне мовазнаўства. Член рэдакцыйнага савету бюлетэню АН «Беларуская лінгвістыка»^[5].

Дачка Галіна Булыка — беларуская пісьменніца, перакладчыца.

Навуковая дзейнасць

Галоўная тэма даследаванняў: гісторыя беларускай літаратурнай мовы. Таксама: аналіз мовы помнікаў старажытнай беларускай літаратуры (мастацкай, дзелавой, канфесіянальнай), даследаванні старабеларускай графікі, арфаграфіі, фанетыкі, марфалогіі, лексікалогіі, моўных кантактаў беларускай мовы з іншымі мовамі.

Асноўныя працы

Асабістыя

• «Развіццё арфаграфічнай сістэмы старабеларускай мовы» (1970).
• «Даўнія запазычанні беларускай мовы» (1972).
• «Лексічныя запазычанні ў беларускай мове 14—18 стст.» (Мінск, 1980).
• «Слоўнік іншамоўных слоў» (1993).
• «Слоўнік іншамоўных слоў» (1999, у 2 тамах).
• «Беларуска-рускі слоўнік для школ», «Руска-беларускі слоўнік для школ», «Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка» (2005).
• «Вялікі беларуска-рускі слоўнік», «Вялікі руска-беларускі слоўнік» (2019).

У суаўтарстве

• «Гістарычная лексікалогія беларускай мовы» (1970).
• «Гістарычная марфалогія беларускай мовы» (1979).
• «Гістарычны слоўнік беларускай мовы» (1982—2017, рэдактар).

Прэміі

• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (1998, у суаўтарстве) — за працу «Беларуская мова. Энцыклапедыя».